زبانشناسی
زبان عبری زبانی مرده بود زیرا غیر از آثار مذهبی یهودی که به آن زبان نوشته شده بود، کاربردی نداشت و زبان مادری کسی به حساب نمی آمد.تلاش برای احیای عبری به عنوان زبان گفتگو از سال 1881در فلسطین آغاز شدو درسال 1904 نیز گروهی به نام " کمیته ی زبان " تشکیل شد ولی تلاش برای احیای عبری با پیدایش رژیم اشغالگر قدس جنبه ی رسمی و جدی تری به خود گرفت.در سال 1953 به موجب قانون " آکادمی زبان عبری " به وجود آمد و جزو سازمان های رسمی این رژیم شمرده می شد.هدف ایجاد این آکادمی " هدایت کردن توسعه ی زبان عبری براساس تحقیقات علمی " ذکر شده است. تصمیمات آکادمی درباره ی دستور زبان، املاء، واژه ها و اصطلاحات، آوانویسی و غیره از قدرت قانونی برخوردار است و پس از این که در خبرنامه ی رسمی چاپ شد برای دستگاه های آموزشی و سازمان های دولتی لازم الاجراست.بنا به گزارش کارشناسان ، نتیجه ی کار آکادمی در تحقق بخشیدن به هدف خود رضایت بخش بوده است. از یک طرف واژه های علمی و فنی زیادی ساخته شده که به غنای واژگان زبان عبری انجامیده و از سوی دیگر در دستور زبان دستکاری های آگاهانه ای شده تا قواعد آن عام تر، اصولی تر و ساده تر گردد و آموزش و کاربرد آن موفقیت آمیز تر باشد.ولی در مورد اصلاح یا تغییر خط عبری که از مسائل بحث انگیز آکادمی است هنوز تصمیمی گرفته نشده است. برگرفته از کتاب " چهار گفتار در باره ی زبان" نوشته ی استاد محمد رضا باطنی ،تهران ، انتشارات آگاه، چاپ چهارم،1375، صص 68-67
